‘In Amsterdam Zuidoost gaan diversiteit en wij-gevoel hand in hand’

Stadsdeelvoorzitter Tanja Jadnanansing: ‘Ja, wij hebben hier zo onze problemen. Maar dat heeft elk ander stadsdeel ook. En ja, wij zijn ook dat stadsdeel dat iedereen kent van zijn kleurrijke inwoners, exotische kleding op de markt en eten en drinken dat je op geen enkele andere plek in Nederland zult tegenkomen. Maar Amsterdam-Zuidoost is zóveel meer.

Kijk eens naar de manier waarop mensen hier met elkaar samenleven, naar elkaar omkijken en voor elkaar opstaan. Dáár kan de rest van ons land nog heel veel van leren.’ Een bevlogen gesprek met Tanja Jadnanansing, voorzitter van stadsdeelraad Amsterdam Zuidoost. Over de kracht en gemeenschapszin van een uniek stadsdeel, met bewoners uit meer dan 170 verschillende nationaliteiten en culturen.

Wat maakt Amsterdam Zuidoost uniek?

‘Onze multiculturele samenleving herbergt heel veel wijsheid. Juist omdat hier mensen wonen van allerlei komaf. Ze brengen allemaal hun eigen kennis en ervaringen mee. Vanuit hun land, cultuur, religie, geloof, noem maar op. In Nederland worden politieke en maatschappelijke vraagstukken steevast op westerse basis aangepakt. Terwijl wij dus in Zuidoost de mogelijkheid hebben om er ook vanuit heel andere perspectieven naar te kijken. Vanuit bijvoorbeeld wijsheden van Oosterse dichters. Of vanuit de Afrikaanse filosofie ubuntu, die ons leert dat een mens zijn bestaan altijd ontleent aan andere mensen. En dat we weliswaar individuen zijn, maar altijd als onderdeel van een gemeenschap. Wij in Zuidoost kunnen een voorbeeld zijn van een én-én-benadering. Want juist de combinatie van zoveel diverse kennis kan tot compleet nieuwe inzichten en oplossingen leiden.’

Kun je daar een voorbeeld van geven?

‘In het kader van onderwijsinnovatie, gaan hier mensen met zeer diverse achtergronden om de tafel. Bestuurders, leerkrachten, deskundigen, jongeren en ouders uit enorm veel verschillende culturen, religies en achtergronden. Dan weet je een ding zeker: daar komen mooie, nieuwe dingen uit. We gaan samen het onderzoek met elkaar aan. Op alle niveaus. Er wordt niet gedacht en geleefd van aannames en vooraf ingenomen stellingen. Mensen vullen elkaar hier aan. Het gaat erom dat je het gesprek voert en de verbinding en de samenwerking zoekt. Dat klinkt erg romantisch, maar weet dat het niet vanzelf gaat. Het kan zelfs flink schuren. Maar knokken wordt het nooit. De intrinsieke motivatie is dat mensen zich hier altijd verwonderen en elkaar bevragen. Daarom gaan in Amsterdam Zuidoost diversiteit en wij-gevoel hand in hand.’

Waar uit die combinatie van diversiteit en wij-gevoel zich nog meer in?

‘Waar ik echt kippenvel van kreeg was de dag waarop een groep boze mensen ging protesteren bij de moskee. Aan de overkant van de straat stond een grote groep inwoners van Zuidoost. Het meest gemêleerde gezelschap dat je je maar kunt voorstellen wat betreft komaf, geloof en leeftijd. Aanhangers van het islamitisch geloof stonden daar dus niet alleen. Want de gezamenlijke boodschap van Zuidoost was: blijf van ónze moskee af. Daaruit sprak zo’n een enorme kracht en gemeenschapszin.’

Hoe is het stadsdeel tot nu de coronacrisis doorgekomen?

‘We merken de negatieve gevolgen van de crisis. Het zijn moeilijke, harde tijden en niet iedereen kan mee. De voedselbanken kunnen de vraag niet of nauwelijks aan. Ondernemers hebben het zwaar.

En maandenlang thuisonderwijs maakt dat je niet het gewone contact hebt met kinderen en ouders, terwijl dat juist zo belangrijk is. Maar ook dan zie je weer die enorme gezamenlijke veerkracht. Dan wordt er contact opgenomen met het hoofdkantoor van ING, dat hier om de hoek staat. En wordt er voor elk kind dat thuis niet mee kan doen aan online onderwijs een tablet geregeld. Bewoners gaan zelf koken voor mensen die het minder hebben. En er staat iemand op die zegt: we gaan langs alle deuren van de kinderen. Tasjes uitdelen met lekkers én met leuk, eenvoudig educatief materiaal. Binnen no time staat er dan een veld vol inwoners die allemaal vrijwillig willen meedoen. Tasjes vullen en hup langs alle deuren. Zo blijf je in contact met mensen en kun je hun wel en wee blijven volgen in tijden dat ontmoetingen op en om scholen niet mogelijk zijn.’

Is mensen ontmoeten het belangrijkste in je werk als bestuurder?

‘Ja, absoluut. Ik breng veel tijd op straat door en doe met activiteiten van bewoners als het even kan ook zelf mee. Ik geniet én leer ervan. Juist omdat de mensen zelf zo ontzettend initiatiefrijk zijn. Van klassiek pianist Dywel Braaf die in coronatijd via crowdfunding zijn afstudeeruitvoering voor het conservatorium streamde vanuit het Bijlmerpark en heel Zuidoost trots meeleefde en meekeek. Tot buurtcampings, zomerscholen en culturele evenementen waar steeds weer die kracht en verbondenheid naar voren komt. Net als tijdens de Black Lives Matters manifestatie, waar 14.000 mensen allemaal keurig op anderhalve meter hun solidariteit toonden. Zonder schermutselingen en met geen onvertogen woord. Waar ik extra trots op ben zijn onze jongeren. Ze hebben heel veel talent en willen er samen iets van maken.

Laatst nog sprak ik met een groep jongeren die een debatgroep wil beginnen. Geweldig toch? Dat proberen wij vanuit ons stadsdeel natuurlijk te faciliteren. En misschien is er wel een organisatie als VSBfonds die dat zou willen ondersteunen?’

Welke boodschap heb je voor de Nederlandse fondsen?

‘Ga uit van de kracht en kennis van de mensen zelf. Zij weten het allerbeste wat echt nodig is in hun buurt, wijk of gemeenschap. Mensen moeten niet afhankelijk worden van alleen de bijdragen van anderen, dat gaat namelijk ten koste van hun eigenwaarde. Ze moeten ook niet verkrampt de aansluiting hoeven zoeken bij de doelstellingen van fondsen, fondsen moeten aansluiten bij de ideeën en activiteiten van mensen. Als fonds ben je dan door ondersteuning het sluitstuk om goede, zinnige maatschappelijke initiatieven werkelijk te doen slagen.’

Tanja Jadnanansing is de dochter van een Surinaams/Hindoestaanse vader en een Arubaanse moeder. Ze werd geboren in Leiden en   studeerde daar ook Rechten. Ze bekleedde diverse maatschappelijke functies, waaronder die diversiteitsmanager bij de Nederlandse Publieke Omroep, adviseur jongeren bij de NOS en presentator en programmamaker bij Multiculturele Televisie Nederland en de omroep Organisatie Hindoe Media). Van 2010-2016 was ze lid van de Tweede Kamer voor de Partij van de Arbeid. Daarna werkte zij als programmamanager Strategie en Externe betrekkingen op het Albeda College in Rotterdam. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2019 is ze voorzitter van het stadsdeel Amsterdam Zuidoost.