in Verhalen op 05 mei 2021
Wijk voor Wijk is al 13 jaar als sociale onderneming actief in de wijk Crabbehof en Wielwijk in Dordrecht. Jarenlang werkten ze vanuit een garagebox in één van de 4-hoog flats, waarvan er zoveel staan in deze wijk. Je ziet de medewerkers op straat in hun werkkleding, bezig met de straten schoonhouden en onderhoudsklussen.
Barbara Saarloos en Miranda Vonk van Wijk voor Wijk uit Dordrecht in gesprek met Daniëlle Rap.
Maar ze doen veel meer dan dat. Door de bescheidenheid en veelzijdigheid van Wijk voor Wijk kan het soms lastig zijn voor partijen om Wijk voor Wijk in een hokje te plaatsen. En daardoor was er ook nooit geld voor al die activiteiten. Terwijl alle medewerkers en andere betrokken buurtbewoners precies weten wat Wijk voor Wijk voor hen betekent. De mensen van Wijk voor Wijk zijn met steun van VSBfonds op zoek gegaan naar hun verhaal over de impact op hun wijk.
Barbara Saarloos en Miranda Vonk vertellen over hun zoektocht. “In het verleden was het zo van wel dingen doen, maar er helemaal niets voor vragen. Dus we leverden een bijdrage aan een opgave, maar brachten niks in rekening. Ja, ze lachen zich rot natuurlijk. Dat doen we niet meer. Want we hebben echt wat de bieden! We lopen er nog steeds tegen aan hoor, dat veel zaken formeel belegd zijn bij grote partijen. Maar wij pakken heel veel dingen gewoon al op. Omdat we op straat aan het werk zijn en eigenlijk haast struikelen over de mensen uit de buurt met goeie ideeën.”
Toen de eerste lockdown een feit werd, kon Wijk voor Wijk door gepaste maatregelen te nemen open blijven. De medewerkers ontmoetten veel wijkbewoners die behoefte hadden aan een praatje en sociaal contact. Daaruit ontstond het idee van een wijk terras met koffie en thee op de stoep voor de plek van Wijk voor Wijk. Gewoon met wat stoelen en een pot met koffie. Op veilige afstand en coronaproof. Mensen komen spontaan even aanschuiven en komen ook steeds weer terug.
“Dat is een voorbeeld van cirkels die we om ons heen maken, verbindingen met mensen, uit de buurt. Als iemand met een vraag of een idee komt, dan kijken we wie daar misschien aan mee kan helpen. Een activiteit is altijd een afgeleide van een energie die ergens is, waar wij – zeg maar- toevallig over ‘struikelen’. Omdat het toevallig gebeurt of iemand met een vraag komt. En dat is ook onze kracht: Eh, je moet dat ook zien, dat initiatief. Je moet wel zoeken wat er wel kan.”
‘Bijvoorbeeld niet denken dat je geen buitenruimte hebt om mensen te ontmoeten. Want ja, we zitten hier in de wijk op straat, met bomen, bankjes, één groot terras eigenlijk. Dan gaan we gewoon naar buiten met de kan koffie. We hebben gekeken wat een mooie plek is. En aan de overkant is een bankje en er staat een boom, dus als het regent dan ben je en beetje droog en als de zon fel schijnt dan heb je schaduw. Nou ja, toen zijn we het wijkterras maar gewoon gaan doen.”
En zo leggen we nu ook uit wat het is dat we doen. We bouwen kringen en cirkels van mensen uit de wijk. Rond hun vragen en ideeën en we helpen ze om het gewoon te gaan doen. En we hopen zoveel cirkels van verbinding te gaan maken, dat we weer trots worden op de wijk. Omdat we zelf veel kunnen en het gewoon gaan doen!