Kampvuur Rotterdam

Al weken van tevoren gaat het nieuws als een lopend vuurtje door de wijk. Hout is er nodig voor
het buurtvuur! Iedereen draagt bij aan de voorbereiding door hout te verzamelen, bijvoorbeeld
bouwmaterialen of oude planken die nog bij mensen in de schuur liggen. De sprokkelaars halen dit
hout met een bakfiets bij mensen thuis op en brengen het naar de kampvuurplaats. In deze fase
ontstaat betrokkenheid.

Het Kampvuur

Dan is het zover. Tien dagen brandt de vlam op een zichtbare plek in de wijk. Het vuur lokt mensen
naar de kampvuurplaats. Iedereen is welkom. Wie twijfelt wordt uitgenodigd om aan het vuur te
komen zitten. Het kampvuur is buurtgericht en inclusief. Doordat we elke avond ‘tot morgen’ te
zeggen, ontstaat er een blijvende verbondenheid rond het vuur die ook na de 10 dagen niet
zomaar verdwijnt

Charlois Speciaal

Gedurende Charlois Speciaal, werd van 1 tot en met 10 juni, tien dagen lang, iedere avond een groot kampvuur gebouwd met hulp uit de buurt. ,,Het vuur startte iedere avond om 19.00 uur en werd opgeluisterd met optredens van professionele verhalenvertellers zoals Ernest van der Kwast en Jeroen Naaktgeboren en muzikanten als The Neons And The Deons en de WijkJam. Een speciaal aangestelde vuurmeester zorgt ervoor dat alles veilig en netjes blijft.”

Van en voor de wijk

Het kampvuur is van en voor iedereen. Kampvuur Rotterdam zorgt voor de infrastructuur, de vaste
programmering en vuurmeesters. Samen zorgen alle bewoners voor de brandstof, de overige
programmering, de verhalen, de versnaperingen en de sfeer. Op het terrein wordt niets gekocht of
verkocht: het eten en drinken nemen we zelf mee en delen we met elkaar.

Over de bedenkster Tess van Wijnen

Tess van Wijnen is eerder actief geweest als opbouwwerker in de buurt en borduurt daarop voort met haar nieuwste kunstproject, Kampvuur Charlois. Althans, zij heeft er lang over nagedacht wat er gebeurt als wijkbewoners aan het einde van de dag bij elkaar komen rondom een kampvuur.

,,Vuur in de openbare ruimte als sociale verbinding is iets wat bijna niet meer gebeurt, terwijl we ooit één denkende mens zijn geworden door samen te koken op het vuur. Wat zou er gebeuren als je je buurman die je normaal enkel in de supermarkt groet, nu tegenkomt bij het kampvuur met een gitaar in zijn handen. Die gedachte maakt mij nieuwsgierig.”

Enthousiaste reacties

Maar de reacties vanuit de buurt geven vooralsnog energie. ,,Mensen lachen als ik met de kar langs kom, maken een praatje en geven zonder moeite een stukje hout met een verhaal mee.”